ZMIANY W PRZEPISACH PODATKOWYCH – kwiecień 2025 r.

1. Krajowy System e-Faktur – plan wdrożenia

Ministerstwo Finansów przedstawia aktualny stan projektu rozwiązań prawnych, technicznych i biznesowych oraz plan wdrożenia obowiązkowego systemu KSeF. W toku weryfikacji założeń biznesowych i technicznych projektu, resort uwzględnił wszystkie kluczowe postulaty zgłaszane przez przedsiębiorców w zakresie wystawiania e-faktur w KSeF.

Po analizie możliwości zmian pod kątem biznesowym i prawnym oraz analizie możliwości technicznych przygotowania systemu, Ministerstwo Finansów potwierdza wprowadzenie obowiązku wystawiania e-faktur dla wszystkich podatników (czynnych i zwolnionych z VAT), w dwóch głównych etapach z dodatkowym odroczeniem dla najmniejszych przedsiębiorców:

• od 1.2.2026 r. dla dużych podatników (o wartości sprzedaży za 2024 r. przekraczającej 200 mln zł wraz z podatkiem),
• od 1.4.2026 r. dla pozostałych przedsiębiorców, z wyjątkiem najmniejszych podatników „wykluczonych cyfrowo”, których transakcje obejmują niewielkie kwoty (do 450 zł dla pojedynczej faktury i do łącznej wartości sprzedaży do 10 tys. zł miesięcznie) i którzy będą objęci tym obowiązkiem od 1.1.2027 r.

Faktury VAT RR dokumentujące nabycie produktów rolnych od rolników ryczałtowych nie będą objęte obowiązkiem wystawiania w KSeF. Możliwość wystawienia tych dokumentów w systemie będzie dostępna od 1.4.2026 r., a nie jak wcześniej planowano od 1.2.2026 r.

Projekt skierowany do konsultacji zawiera szereg rozwiązań mających na celu wsparcie podatników we wdrożeniu obowiązku i stosowaniu systemu w sposób możliwie prosty i sprawny. W wyniku weryfikacji założeń projektu zostały wypracowane rozwiązania, które wychodzą naprzeciw zasadniczym oczekiwaniom przedsiębiorców dotyczących wystawiania faktur w KSeF.

Dlatego do końca 2026 r.:

• będzie utrzymana możliwość wystawiania faktur z kas rejestrujących,
• nie będzie kar za błędy związane z fakturowaniem za pośrednictwem KSeF,
• nie będzie obowiązku podawania numeru KSeF w płatnościach za e-faktury (również tych wykonanych w mechanizmie podzielonej płatności (MPP)).

Przed wprowadzeniem obowiązku, administracja skarbowa skupi się na edukowaniu i pomaganiu podatnikom.

Ważne terminy – integracja i testy KSeF

Równocześnie Ministerstwo przekazuje „mapę drogową” kolejnych etapów wdrażania obowiązku KSeF.

W czerwcu 2025 r. resort udostępni informacje dotyczące nowej wersji systemu, tzw. KSeF 2.0, który będzie obowiązywał od 1.2.2026 r. w postaci:

• struktury logicznej FA(3), czyli wzoru faktury ustrukturyzowanej (tzw. schemy),
• dokumentacji interfejsu programistycznego (API), czyli specyfikacji oprogramowania interfejsowego tzw. KSeF 2.0.

To pozwoli integratorom i dużym firmom na połączenie KSeF ze swoimi systemami. Szczególnie ważna na tym etapie będzie rola dużych integratorów, tworzących systemy informatyczne służące do wystawiania faktur, z których korzysta wiele firm i osób prowadzących działalność gospodarczą. Dla tych podmiotów szczegółowy harmonogram testów dotyczący integracji zostanie udostępniony razem z dokumentacją API.

Od 30 września będzie można testować interfejs programistyczny (API) z KSeF 2.0 (czyli udostępnionej do użytkowania od 1.2.2026 r.) w sposób otwarty przez wszystkich integratorów i duże firmy.

Natomiast od listopada 2025 r. planowane jest udostępnienie testowej wersji Aplikacji Podatnika KSeF 2.0, by wszyscy przedsiębiorcy mogli poznać rozwiązania i funkcjonalności systemu. Takie rozwiązanie umożliwi podatnikom wcześniejsze przygotowanie się do obowiązkowego KSeF, zapoznanie się z obsługą właściwego oprogramowania oraz poznanie funkcjonalności, których będą używać od 1.2.2026 r. lub od 1.4.2026 r. Dzięki temu podatnicy będą mogli pewniej i skuteczniej korzystać z systemu po jego wprowadzeniu. Faktury wystawione w środowisku testowym KSeF 2.0 (interfejs API i Aplikacji Podatnika KSeF) nie będą wywoływały skutków prawnych.

Produkcyjna wersja systemu, czyli pozwalająca na wystawianie faktur w rzeczywistym obrocie gospodarczym, zostanie udostępniona 1.2.2026 r. Od tego momentu podmioty, które zostaną objęte obowiązkowym fakturowaniem, zgodnie z przedstawionym harmonogramem, będą zobowiązane do wystawiania faktur w KSeF.

Więcej informacji o kwestiach technicznych znajduje się w prezentacji załączonej na końcu publikacji.

Certyfikaty zapewnią bezpieczeństwo

Od 1 listopada 2025 r. przedsiębiorcy będą mogli występować o certyfikaty wystawcy faktury. Pozwolą one na uwierzytelnienie się w systemie i są niezbędne do wystawiania e-faktur na wypadek awarii systemu i w trybie „offline24” w okresie obligatoryjnego KSeF. Certyfikaty zapewnią bezpieczeństwo i kompletność systemu, a jednocześnie zagwarantują ciągłość procesu wystawiania faktur niezależnie od okoliczności zewnętrznych. Kwestie techniczne związane z wygenerowaniem oraz pobraniem certyfikatu wystawcy faktury zostaną przedstawione w dokumentacji interfejsu programistycznego (API), która zostanie opublikowana w czerwcu 2025 r. na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.

„Offline24” – szczegóły rozwiązań

Przygotowaliśmy usprawnienia dla przedsiębiorców, które będą ich wspierały we wdrożeniu KSeF. Najważniejszym z nich jest wprowadzenie bezterminowo możliwości wystawiania faktur w tzw. trybie „offline24”.

Konstrukcja rozwiązania realizuje dwa postulowane przez przedsiębiorców cele.

Po pierwsze, ułatwienia w wystawieniu i wydaniu faktury na rzecz podmiotów zagranicznych lub tych, które nie posługują się numerem NIP, w sposób dla nich dogodny.

Po drugie, z rozwiązania można skorzystać przy trudnościach z wystawianiem i przesłaniem e-faktur do systemu wynikających np. z jakości sieci transmisyjnej. Taki system pozwala na wyeliminowanie obaw przedsiębiorców związanych z wydłużonym czasem oczekiwania na wystawienie faktury w KSeF.

To rozwiązanie oznacza uwzględnienie zasadniczych postulatów przedsiębiorców w zakresie wystawiania faktur w KSeF.

Zaproponowane rozwiązanie, w połączeniu z uzupełnieniem rozwiązań w zakresie trybu online wystawiania faktur w KSeF, realizuje oczekiwane przez przedsiębiorców rozwiązania, tj.:

• utrzymanie zasady przekazywania wyłącznie w KSeF faktur wystawianych między przedsiębiorcami,
• ułatwienie obiegu faktur w przypadku, gdy nabywca, czy to krajowy, czy zagraniczny nie posługuje się NIP na potrzeby wystawienia tej faktury,
• ułatwienie w identyfikacji obowiązku stosowania KSeF w przypadku podmiotów zagranicznych i krajowych,
• ujednolicenie daty wystawiania faktur w KSeF – zawsze, bez względu na to czy faktura będzie wystawiona w trybie online, czy w trybie offline24, data wystawienia będzie zgodna z tą wskazaną w treści faktury przez wystawcę.

Aplikacja mobilna KSeF w twoim smartfonie

Przedsiębiorcy będą mogli zarządzać swoimi fakturami korzystając z bezpłatnej aplikacji mobilnej KSeF przygotowanej przez Ministerstwo Finansów. Dla przedsiębiorców korzystających już teraz z dobrowolnego KSeF jest ona dostępna do pobrania bezpłatnie w sklepach Google Play i App Store. Docelowo, zostanie ona zaktualizowana do wersji KSeF 2.0, dzięki czemu obecni użytkownicy będą mogli płynnie przejść do realizacji obowiązku wystawiania e-faktur po 1.2.2026 r.

Po uwierzytelnieniu się Profilem Zaufanym, użytkownicy mogą wystawiać, przeglądać oraz bezpieczne udostępniać faktury za pośrednictwem kanałów komunikacji elektronicznej. Aplikacja pozwala zarządzać profilami sprzedawcy, co jest szczególnie przydatne, gdy faktury są wystawiane w ramach różnych przedsiębiorstw. Dodatkowo, aplikacja mobilna pozwala na tworzenie listy nabywców i rachunków bankowych, które są przechowywane w prywatnej chmurze przedsiębiorcy, co realnie skraca czas wystawienia faktury. Poprawna wysyłka faktury gwarantuje, że znajdzie się ona w KSeF.

Nabywcy korzystając z Aplikacji Mobilnej KSeF będą mieli możliwość szybkiej weryfikacji istnienia e-faktury w KSeF.

Ułatwienia przy wystawianiu faktur masowych

Ministerstwo Finansów utrzymało w projekcie zgłaszane przez przedstawicieli firm wystawianie faktur w KSeF również dla konsumentów. Rozwiązanie to będzie dobrowolne i uprości proces wystawiania takich dokumentów.

W odpowiedzi na postulaty rynku, resort zapewni również możliwość dodania załącznika do e-faktury. Załącznik będzie stanowił integralną część dokumentu sprzedaży, a jego treść będzie ustrukturyzowana i opisana w strukturze logicznej FA(3). Spełnia to potrzebę umieszczania przez podatników w załączniku faktury, w sposób dotychczas stosowany, złożonych danych, m.in. w zakresie ceny jednostkowej, miary i ilości.

Korzyści ze stosowania KSeF

• możliwość uzyskania zwrotu podatku VAT naliczonego w krótszym terminie (40 dni zamiast standardowych 60 dni),
• brak konieczności samodzielnego przechowywania i archiwizacji większości faktur,
• brak konieczności przygotowywania duplikatów faktur – w KSeF faktura nie zaginie,
• mniejsze ryzyko popełnienia błędów przy wystawianiu faktur,
• możliwość szybkiej zautomatyzowanej wymiany faktur elektronicznych między firmami,
• możliwość automatycznego importowania danych z dokumentów zakupowych do systemu finansowo-księgowego,
• wprowadzenie jednolitego formatu faktury,
• brak obowiązku dostarczania do urzędu faktur, w tym w formie JPK_FA, w trakcie kontroli lub czynności sprawdzających,
• uszczelnienie systemu podatkowego przez domniemanie autentyczności pochodzenia faktury,
• bezpieczeństwo i nienaruszalność danych – gwarancja, że treść faktury znajdującej się w KSeF nie ulegnie zmianie,
• transparentność obrotu gospodarczego.

2. Nowy projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu. Zmian będzie znacznie mniej

MRPiPS opublikowało finalny kształt ustawy dotyczącej minimalnego wynagrodzenia. W początkowej wersji projektu planowano wprowadzenie istotnej modyfikacji – dodatki nie miały być uwzględniane przy obliczaniu płacy minimalnej, co oznaczało, że podstawowa pensja miałaby stanowić równowartość minimalnego wynagrodzenia. Ostatecznie jednak resort zdecydował się z tego rozwiązania zrezygnować.

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę ma na celu głównie wdrożenie do polskiego porządku prawnego regulacji zawartych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 z 19.10.2022 r., dotyczącej adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej. Głównymi założeniami są:

implementacja dyrektywy – dostosowanie polskiego prawa do wymogów określonych w dyrektywie, która wymaga przyjęcia odpowiednich środków do 15 listopada 2024 r.

• poprawa warunków życia i pracy – zapewnienie, aby minimalne wynagrodzenia były odpowiednio wysokie, co przekłada się na poprawę jakości życia pracowników.
• wyrównanie wynagrodzeń – dążenie do pozytywnej konwergencji społecznej w ue, czyli zmniejszenia różnic w poziomie wynagrodzeń minimalnych między państwami członkowskimi.
• zmniejszenie nierówności płacowych – poprzez uregulowania mające na celu ograniczenie rozbieżności w wynagrodzeniach, co sprzyja większej sprawiedliwości społecznej.

Celem jest więc nie tylko dostosowanie prawa krajowego do wymogów unijnych, ale także podniesienie standardów wynagrodzeń minimalnych w Polsce, co ma przyczynić się do bardziej sprawiedliwego i zrównoważonego rozwoju rynku pracy w Unii Europejskiej.

Omawiany projekt ustawy wprowadza szereg zmian mających na celu poprawę przejrzystości, dostosowanie do dyrektyw unijnych oraz zwiększenie ochrony praw pracowników względem minimalnego wynagrodzenia za pracę i minimalnej stawki godzinowej. Poniżej znajdują się kluczowe elementy i najważniejsze zmiany zawarte w projekcie:

1. Powtórzenie i doprecyzowanie obowiązujących przepisów

Projekt zawiera powtórzenie niektórych zapisów obowiązującej ustawy z 2002 r., jednocześnie je doprecyzowując i uzupełniając o nowe definicje (np. dodatku funkcyjnego, innego dodatku, prognozowanego wskaźnika cen).

2. Utworzenie organu doradczego – Zespołu do Spraw Minimalnego Wynagrodzenia

Zespół ma się składać się z 9 członków (3 przedstawicieli ministra, 3 reprezentatywnych organizacji związkowych, 3 reprezentatywnych organizacji pracodawców). Zadaniem zespołu będzie doradzanie Radzie Ministrów w kwestiach ustalania i aktualizacji minimalnego wynagrodzenia, przedstawianie opinii i rekomendacji do 7 maja każdego roku. Członkowie otrzymają wynagrodzenie, a posiedzenia będą obsługiwane przez jednostkę urzędową, z pokryciem kosztów z budżetu państwa.

Wzmocniono także rolę partnerów społecznych, zapewniając ich udział w procesie decyzyjnym.

3. Procedura ustalania wysokości minimalnego wynagrodzenia

Jak przyjęto w poprzednim projekcie, pozostawiono 2 terminy zmian: od 1 stycznia oraz od 1 lipca, jeśli prognozowany wskaźnik cen przekroczy 105%.

Rada Ministrów, do 15 czerwca, przedstawi propozycję minimalnego wynagrodzenia i stawki godzinowej do negocjacji w RDS. W przypadku braku uzgodnienia, decyzję podejmie Rada Ministrów w formie rozporządzenia, nie niższej od propozycji RDS.

Ponadto uwzględniono mechanizmy korekcyjne, jeśli prognozy się nie sprawdzą, np. w przypadku deflacji.

4. Mechanizm aktualizacji i kryteria

Aktualizacja co 4 lata, z uwzględnieniem kryteriów takich jak siła nabywcza, poziom wynagrodzeń, wzrost PKB, produktywność. Wprowadzono szczegółowe wskaźniki i mierniki (np. dane GUS, Instytutu Pracy), które będą wykorzystywane do oceny adekwatności minimalnego wynagrodzenia.

Uwzględniono relację minimalnego wynagrodzenia do przeciętnego wynagrodzenia (docelowo 55%).

5. Wynagrodzenie minimalne i składniki

W pierwotnym projekcie MRPiPS dążyło do tego, aby wszelkiego rodzaju dodatki i premie zachowały swój motywacyjny charakter i nie były wliczane do wynagrodzenia minimalnego. W pierwotnym brzmieniu ustawy zakładano, że wysokość wynagrodzenia zasadniczego pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Oznaczało to, że podstawowa część wynagrodzenia musiałaby spełniać minimalne wymagania, natomiast dodatki i premie miały stanowić dodatkowe elementy, które nie obniżały podstawowego wynagrodzenia do poziomu minimalnego.

Po konsultacjach i opiniowaniu, resort pracy wyłączył z minimalnego wynagrodzenia dodatki takie jak: funkcyjny, za staż, szczególne warunki, premie, nagrody, od 1 stycznia 2027–2028 etapowo.

Wprowadzono również definicje tych dodatków, aby unifikować i wyeliminować ich wliczanie do minimalnej kwoty wynagrodzenia.

6. Minimalna stawka godzinowa

W tym przypadku powtarzają się obecne regulacje, z doprecyzowaniem terminów wypłat (do 10 dnia miesiąca). Ponadto w projekcie wyłączono z obowiązku usługi sąsiedzkie.

7. Wzrost kar za naruszenia

Kary będą wynosić od 1,5 tys. zł do 45 tys. zł i jak wcześniej przyjmowano nastąpi automaty naliczania odsetek.

Do Kodeksu pracy wprowadzono nowe wykroczenia za nieterminową wypłatę wynagrodzenia (co najmniej 3 miesiące opóźnienia), zagrożone karą od 5 tys. zł do 50 tys. zł lub ograniczeniem wolności.

Podniesiono również sankcje za naruszenia prawa pracowników, w tym za zaniżanie wynagrodzeń z wyższym pułapem kar (do 45 tys. zł).

8. Przepisy końcowe i przejściowe

Pierwsza aktualizacja minimalnego wynagrodzenia planowana jest na 2028 r. Sprawozdanie do KE obejmie lata 2021–2023, z terminem do 1.10.2025 r. Pozostawiono w mocy przepisy o najniższym wynagrodzeniu w wysokości 760 zł, które odgrywało rolę odniesienia w wielu przepisach.

Uchylona zostanie także ustawa z 2002 r., a nowe przepisy wejdą w życie po 14 dniach od ogłoszenia, z wyjątkiem terminów wejścia w życie poszczególnych zmian.

3. Nowelizacja rozporządzenia dotyczącego zadań wykonywanych przez Naczelników Urzędów Skarbowych innych niż właściwych miejscowo

Dnia 15.4.2025 r. na stronie RCL ukazał się projekt rozporządzenia Ministra Finansów zmieniającego rozporządzenie w sprawie niektórych podatników i płatników, w odniesieniu do których zadania są wykonywane przez naczelnika urzędu skarbowego innego niż właściwy miejscowo.

W uzasadnieniu do projektu niniejszego rozporządzenia wskazano, iż nowelizacja wynika z potrzeby:

1) rozszerzenia katalogu podmiotów zaliczanych do kategorii podatników i płatników o istotnym znaczeniu gospodarczym lub społecznym, w odniesieniu do których zadania wykonywane są przez naczelników urzędów skarbowych innych niż właściwych miejscowo, o podatników będących stroną umowy o współdziałanie, o której mowa w art. 20s OrdPU, które zawarły z Szefem Krajowej Administracji Skarbowej umowę o współdziałanie;

2) zwiększenia kwoty zaliczającej podmioty do kategorii podmiotów wymienionej w § 2 ust. 1 pkt 16 NaczUrzSkarWłMiejscR – z kwoty przekraczającej „50 mln euro” do kwoty przekraczającej „100 mln euro”;

3) zmiany daty przeliczenia waluty euro na walutę polski złoty – z „ostatniego dnia roku podatkowego” na „ostatni dzień roboczy roku podatkowego”.

W dalszej części uzasadnienia podano, że celem wprowadzenia powyższych rozwiązań jest utrzymanie na dotychczasowym poziomie wysokiej jakości obsługi kluczowych podmiotów oraz skuteczności działania urzędów, a także zwiększenie ich transparentności i odpowiedzialności, co przyczyni się do budowania zaufania publicznego względem administracji państwowej.

Ponadto celem jest także objęcie wszystkich podmiotów, które podpisały umowę o współdziałanie właściwością przez jeden urząd skarbowy, tj. Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

Większość nowych przepisów wejdzie w życie z dniem 1.1.2026 r., z wyjątkiem tych, które wejdą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia rozporządzenia w Dzienniku Ustaw.

4. Planowane zmiany w ustawie o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu

Ministerstwo Finansów opublikowało na stronie Rządowego Centrum Legislacji projekt zmian do ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Przede wszystkim zmiany dotyczą dostosowania do regulacji unijnych w zakresie przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia, a także Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych. Zasadniczy termin wejścia w życie zmian przewidziano na 1.7.2025 r.

Projekt ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, przygotowany w Ministerstwie Finansów, przewiduje uzupełnienie bądź zmianę przepisów ustawy z 1.3.2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, w zakresie:

1) szczególnych środków ograniczających, stosowanych w celu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz finansowaniu jej rozprzestrzeniania,

2) Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych (CRBR),

3) wdrożenia nowego systemu teleinformatycznego służącego przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (projekt SIGIIF 2.0.).

Broń masowego rażenia

Zmiany w zakresie pkt. 1 dotyczą wymogu ustanowienia środków ograniczających w celu przeciwdziałaniu rozprzestrzeniania broni masowego rażenia (BMR) oraz finansowaniu jej rozprzestrzeniania, który stanowi element międzynarodowego standardu w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy, finansowaniu terroryzmu oraz proliferacji ustanawianego przez Grupę Zadaniową ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (standard FATF). Rekomendacja FATF nr 7 (FATF R.7) nakłada wymóg wdrożenia środków ograniczających mających na celu przeciwdziałanie finansowaniu rozprzestrzeniania BMR zgodnie z wymogami wynikającymi z rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ wydanych na podstawie rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych, dotyczących zapobiegania, zwalczania i zakłócania rozprzestrzeniania broni masowego rażenia i finansowania tego procederu. Aktualnie rezolucje ONZ skierowane są przeciwko Iranowi oraz Korei Północnej.

Większość wymogów wynikających z FATF R.7 znajduje zastosowanie w polskim porządku prawnym, jednak ze względu na pewne różnice pomiędzy wymogami FATF R.7 a przepisami ww. rozporządzeń unijnych oraz ze względu na potrzebę przyjęcia przepisów służących stosowaniu unijnego rozporządzenia 267/2012 oraz rozporządzenia 2017/1509 konieczna jest nowelizacja TerroryzmU. Zmiany zakładają m.in. nowelizację przepisów Rozdziału 10 TerroryzmU. Ponadto, rozszerzono zadania Generalnego Inspektora Informacji Finansowej (GIIF), o te związane ze stosowaniem środków ograniczających stosowanych w celu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz finansowaniu jej rozprzestrzeniania. Osoba pełniąca funkcję GIIF będzie musieć legitymować się wiedzą z zakresu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia oraz finansowaniu jej rozprzestrzeniania.

Zaproponowano także modyfikację przepisów regulujących funkcjonowanie działającego przy GIIF ciała o charakterze opiniodawczo-doradczym, tj. Komitetu Bezpieczeństwa Finansowego. Członkiem Komitetu będzie mogła zostać osoba posiadająca wiedzę także z zakresu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia. W zmienionym art. 12 TerroryzmU doprecyzowany został zakres kontroli realizowanych przez GIIF, z wyraźnym wskazaniem, że dotyczą one realizacji obowiązków przez instytucje obowiązane.

Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych

Zmiany w zakresie pkt. 2 dotyczą poprawy funkcjonowania Centralnego Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych, który gromadzi informacje o beneficjentach rzeczywistych podmiotów wskazanych w art. 59 TerroryzmU. To są w szczególności spółki, trusty, w tym fundacje rodzinne, spółdzielnie, stowarzyszenia i fundacje. Prowadzenie CRBR zostało powierzone Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej w Bydgoszczy. Rejestr ma charakter jawny i jest prowadzony przy użyciu systemu teleinformatycznego. Z przepisów unijnych dyrektyw wynika, że informacje o beneficjentach rzeczywistych trustów lub podobnych porozumień prawnych mają być udostępniane każdej osobie fizycznej lub prawnej, która może wykazać uzasadniony interes w dostępie do informacji o beneficjentach rzeczywistych. Jednocześnie informacje o beneficjentach rzeczywistych będą udostępniane właściwym organom i jednostkom analityki finansowej bez ograniczeń oraz podmiotom zobowiązanym, na potrzeby stosowania przez nie środków należytej staranności wobec klienta. Pierwsze zmiany – obejmujące wprowadzenie dostępu do CRBR na podstawie uzasadnionego interesu należy transponować w terminie do 10.7.2025 r. Pozostałe rozwiązania należy wdrożyć w terminie do 10.7.2026 r.

Nowy system teleinformatyczny

Zmiany w zakresie pkt. 3 dotyczą wdrożenia nowego systemu teleinformatycznego służącego przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, tzw. SIGIIF 2.0. W Ministerstwie Finansów trwają prace nad modernizacją systemu teleinformatycznego służącego przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. System ten jest przeznaczony do obsługi ustawowych zadań GIIF. W ramach projektu System Informatyczny GIIF 2.0 przewidziana jest m.in. implementacja oprogramowania goAML, autorstwa Biura ONZ ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC). Oprogramowanie to stanowi jedną ze strategicznych odpowiedzi ONZ na zagrożenia związane ze stabilnością oraz bezpieczeństwem systemów finansowych.

5. Zapowiedź zmian w ustawie o opodatkowaniu wyrównawczym

W wykazie prac rządu ukazała się informacja o planowanym projekcie ustawy o zmianie ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych oraz niektórych innych ustaw.

Zgodnie z zapowiedziami przedstawionymi na stronie rządowej:

1) projekt wdraża Wytyczne Administracyjne z czerwca 2024 r. (zatwierdzone przez jurysdykcje zrzeszone w ramach Inclusive Framework on BEPS [2] przy OECD), które dotyczą głównie:

• ponownego ujmowania rezerw z tytułu podatku odroczonego w przypadku braku płatności kwoty, której dotyczyła rezerwa;
• różnic pomiędzy wartościami na potrzeby systemu GloBE a wartościami bilansowymi;
• doprecyzowania w zakresie alokacji podatków centrali do stałego zakładu;
• doprecyzowania w zakresie zastępczego aktywa z tytułu ulg podatkowych oraz wprowadzenie zasad dotyczących ujmowania podatków odroczonych dla potrzeb alokacji podatków pomiędzy jednostkami;
• doprecyzowania w zakresie alokacji zysków oraz podatków w przypadku jednostek pośredniczących;

2) projekt wdraża Wytyczne Administracyjne ze stycznia 2025 r. (zatwierdzone przez jurysdykcje zrzeszone w ramach Inclusive Framework on BEPS [2] przy OECD), które dotyczą:

• doprecyzowania w zakresie rozpoznawania aktywów z tytułu podatku odroczonego wynikających z otrzymanych ulg;

3) projekt precyzuje m.in.:

• art. 148 OpodWyrGrupMiedzKrajU, aby wynik wykładni tego przepisu był jednoznaczny oraz zgodny z wytycznymi w zakresie bezpiecznych przystani;
• przepisy dotyczące składania informacji o opodatkowaniu wyrównawczym, zeznań oraz wyborów, celem doprecyzowania procedur związanych z raportowaniem;
• warunki stosowania ustawy o rachunkowości na potrzeby art. 29 OpodWyrGrupMiedzKrajU.

Planowany termin przyjęcia projektu przez Radę Ministrów to III kwartał 2025 r.

6. Prezydent podpisał ustawy o rynku pracy i zatrudnianiu cudzoziemców

Prezydent dnia 11.4.2025 r. podpisał ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia oraz o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium RP. Projekty obu ustaw powstały w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Ustawy stanowią realizację kamieni milowych zapisanych w Krajowym Planie Odbudowy.

Ustawa o rynku pracy i służbach zatrudnienia

Dotychczas znaczącym utrudnieniem dla szukających pracy była konieczność rejestracji w urzędzie właściwym ze względu na adres zameldowania, a nie faktycznego zamieszkania. Ustawa o rynku pracy i służbach zatrudnienia to zmienia. Likwiduje też ograniczenia wiekowe w dostępie do różnych instrumentów rynku pracy, m.in. do bonu na zasiedlenie. Co więcej, niezależnie od okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych będzie on wypłacany w pełnej wysokości.

Nowe przepisy zakładają również wdrożenie nowego systemu teleinformatycznego umożliwiającego uzyskiwanie pomocy online, a także zapewnienie lepszego dostępu do dobrej jakości ofert pracy.

Ponadto nowe przepisy gwarantują:

• wprowadzenie możliwości dofinansowania zatrudnienia emeryta,
• umożliwienie rejestracji w urzędach pracy rolnikom,
• objęcie priorytetową pomocą bezrobotnych z rodzin wielodzietnych oraz osób samotnie wychowujących dzieci,
• zwiększenie efektywności i dostępności Krajowego Funduszu Szkoleniowego,
• wprowadzenie pożyczki edukacyjnej w wysokości do 400 % przeciętnego wynagrodzenia.

Ustawa o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium RP

Ustawa w pierwszej kolejności zabezpiecza polskich pracowników, by nie musieli obawiać się nieuczciwej konkurencji czy utraty pracy. Chroni także cudzoziemców przed nadużyciami i naruszeniami prawa. Przedsiębiorcom mierzącym się z niedoborami pracowników zapewnia przejrzyste i przyjazne przepisy.

Jednym z najważniejszych założeń ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium RP jest przeciwdziałanie wyłudzeniom zezwoleń na pracę w celu wjazdu na terytorium strefy Schengen. Cel ten będzie realizowany m.in. poprzez wprowadzenie nowych funkcjonalności w systemach informatycznych, zwiększenie roli publicznych służb zatrudnienia w procesie wydawania zezwoleń, a także lepsze połączenie systemów informatycznych różnych instytucji.

Co więcej, ustawa daje starostom możliwość określenia listy zawodów i rodzajów pracy, w których nie będą wydawane zezwolenia na pracę cudzoziemcom zamierzającym podjąć zatrudnienie na terenie danego powiatu. Będzie to możliwe np. w sytuacji zwolnień grupowych lub likwidacji dużego zakładu pracy na terytorium danego powiatu. Nowy mechanizm zastąpi nieefektywną i uciążliwą dla pracodawców procedurę tzw. testu rynku pracy.

7. Zmiany w Ordynacji podatkowej dotyczące oprocentowania nadpłat powstałych w wyniku orzeczeń TSUE lub TK

Dnia 14.4.2025 r. Prezydent RP podpisał ustawę z 4.4.2025 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa). Ustawa ta wprowadza przede wszystkim zmiany w oprocentowaniu nadpłat powstałych w wyniku orzeczeń TSUE lub TK.

Przedmiotowa ustawa wprowadza zmiany w:

• ustawie z 29.8.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2025 r. poz. 111; dalej: OrdPU),
• ustawie z 17.12.2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (Dz.U. z 2024 r. poz. 104; dalej: DyscypFinPubU) oraz
• ustawie z 20.12.2024 r. o Radzie Fiskalnej (Dz.U. z 2025 r. poz. 39; dalej: RadaFiskU).

Zmiany w OrdPU mają na celu wdrożenie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 8.6.2023 r. w sprawie C-322/22 Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (Dz.Urz. UE.C.2023.261.19). W wyroku tym, TSUE orzekł o niezgodności z zasadą skuteczności w związku z zasadą lojalnej współpracy uregulowania krajowego, które w przypadku, gdy wniosek o zwrot nadpłaty podatku powstałej w wyniku orzeczenia TSUE został złożony po upływie 30 dni od opublikowania tego orzeczenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, ogranicza oprocentowanie nadpłaty do 30. dnia od tej publikacji, a nawet wyklucza wszelkie oprocentowanie w przypadku, gdy ta nadpłata powstała po upływie tego 30. dnia. Ustawa nowelizuje art. 78 OrdPU w celu ustanowienia regulacji, w myśl której oprocentowanie nadpłaty podatku powstałej w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego lub orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przysługuje od dnia powstania tej nadpłaty do dnia jej zwrotu, niezależnie od czasu złożenia wniosku w tej sprawie. Na mocy zaś przepisu przejściowego (art. 4 ustawy) do oprocentowania nadpłat niezwróconych lub niezaliczonych na poczet zaległości podatkowych albo bieżących zobowiązań podatkowych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się nowe regulacje.

Zmiany w DyscypFinPubU polegają natomiast na wprowadzeniu regulacji dotyczącej instytucji doręczenia zastępczego o konstrukcji analogicznej do art. 44 KPA.

Z kolei zmiany w RadaFiskU korygują zakres odesłania w przepisie przejściowym do przepisów FinPubU, które wejdą w życie z dniem 1.1.2026 r.

Ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

8. Rada UE przyjęła Dyrektywę DAC9 ułatwiającą raportowanie na potrzeby globalnego podatku minimalnego

Dnia 14.4.2025 r. Rada UE, której przewodniczy obecnie Polska, przyjęła dyrektywę DAC9. Porozumienie polityczne w sprawie dyrektywy DAC9 zostało osiągnięte w marcu tego roku na posiedzeniu Rady do Spraw Gospodarczych i Finansowych. Przepisy DAC9 są ściśle związane z tzw. dyrektywą GloBE, tj. dyrektywą w sprawie zapewnienia globalnego minimalnego poziomu opodatkowania międzynarodowych grup przedsiębiorstw oraz dużych grup krajowych w Unii.

Projekt dyrektywy DAC9 został 28.10.2024 r. przedstawiony przez Komisję Europejską. Zadaniem polskiej prezydencji było przeprowadzenie negocjacji i próba wypracowania kompromisu pomiędzy państwami członkowskimi. Polska zrealizowała ten cel i dyrektywa DAC9 została przyjęta w czasie, gdy nasz kraj przewodniczy Radzie UE.

Dyrektywa DAC9 ma ścisły związek z przyjętą w 2022 r. dyrektywą GloBE, która dotyczy zapewnienia globalnego minimalnego poziomu opodatkowania międzynarodowych grup przedsiębiorstw oraz dużych grup krajowych w Unii. Zgodnie z dyrektywą GloBE, międzynarodowe grupy przedsiębiorstw składają w każdym państwie członkowskim, w którym działają, deklarację dotyczącą podatku wyrównawczego.

Dyrektywa DAC9 uzupełnia dyrektywę GloBE poprzez:

• określenie wzoru deklaracji dotyczącej podatku wyrównawczego (wzór deklaracji składanej na potrzeby dyrektywy GloBE ustandaryzowany w ramach całej UE);
• umożliwienie centralnego składania tej deklaracji (tzw. central filing). W takim przypadku międzynarodowe grupy przedsiębiorstw składają deklarację dotyczącą podatku wyrównawczego tylko raz, w jednym państwie członkowskim, które następnie przekazuje stosowne informacje właściwym jurysdykcjom. Takie rozwiązanie zmniejsza obciążenie administracyjne po stronie przedsiębiorców.

Ustalając treść dyrektywy DAC9 brano pod uwagę, aby w maksymalnym stopniu zapewnić jej zgodność z efektami prac OECD w zakresie opodatkowania minimalnego (tzw. Filar II). W konsekwencji wzór deklaracji określonej dla potrzeb dyrektywy GloBE jest analogiczny z tym, który przyjęto dla raportowania w ramach Filaru II.

W związku ze zbliżającym się terminem składania deklaracji na potrzeby opodatkowania minimalnego, priorytetem polskiej prezydencji było jak najszybsze zakończenie negocjacji dyrektywy DAC9. Rada UE przyjęła dyrektywę DAC9 po pięciu miesiącach od daty przedstawienia projektu dyrektywy przez Komisję Europejską. To sukces negocjacyjny polskiej prezydencji i państw członkowskich. Istotny wkład w prace nad dyrektywą DAC9 wniosły także Służby Rady i Komisja Europejska.