ZMIANY W PRZEPISACH PODATKOWYCH – sierpień 2024 r.

1. Wakacje składkowe przedsiębiorcy – informacja ZUS

ZUS na swojej stronie internetowej (www.zus.pl) w dniu 5 sierpnia 2024 r. zamieścił informację na temat tzw. wakacji składkowych przedsiębiorcy. Przypomniał w niej, że w 2024 r. przedsiębiorcy będą mogli skorzystać z wakacji składkowych tylko za grudzień 2024 r., a wnioski o tę ulgę powinni składać w listopadzie br. Jak czytamy w tej informacji:

„(…) Od 1 listopada 2024 r. przedsiębiorcy będą mogli składać wnioski o zwolnienie ze składek na ubezpieczenie społeczne za wybrany miesiąc. Dotyczy to osób, które prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą albo zatrudniają do 9 osób.

Zgodnie z nowymi przepisami, przedsiębiorcy mogą raz w roku za wybrany miesiąc nie płacić za siebie składek na ubezpieczenia społeczne. Z ulgi można będzie skorzystać niezależnie od formy rozliczania podatku dochodowego (PIT, ryczałt, karta podatkowa).

Gdy przedsiębiorca złoży wniosek, może uzyskać zwolnienie z opłacenia składek na:

• własne obowiązkowe ubezpieczenia społeczne: emerytalne, rentowe i wypadkowe;
• własne dobrowolne ubezpieczenie chorobowe;
• Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy.

W czasie wakacji składkowych przedsiębiorca będzie musiał opłacić składkę zdrowotną.

Zwolnienie obejmuje składki od najniższej podstawy wymiaru, która obowiązuje przedsiębiorcę. Składki za miesiąc, na który przedsiębiorca uzyska zwolnienie, zostaną opłacone z budżetu państwa. Przedsiębiorca na tym nie straci, ponieważ:

• będzie mógł prowadzić firmę i uzyskiwać przychody, wystawiać faktury itp.;
• składki sfinansowane w ten sposób wliczają się do przyszłej emerytury czy renty.

Wakacje składkowe dotyczą tylko składek na ubezpieczenia społeczne samego przedsiębiorcy. Nie może on uzyskać zwolnienia ze składek, które opłaca za pracowników, współpracowników i zleceniobiorców.

Ta ulga stanowi pomoc de minimis, dlatego we wniosku przedsiębiorca będzie podawał informacje na temat innych form pomocy publicznej, z których korzystał.

Ważne!

W 2024 r. przedsiębiorcy mogą skorzystać z wakacji składkowych tylko za grudzień, a wnioski o tę ulgę powinni składać w listopadzie.

Kto i jak może złożyć wniosek

Ulga dotyczy przedsiębiorców wpisanych do rejestru CEIDG, którzy zatrudniają do 9 pracowników. (…)

Przedsiębiorca lub jego pełnomocnik będzie mógł złożyć wniosek elektronicznie na Platformie Usług Elektronicznych (PUE)/eZUS – wyłącznie z konta płatnika. Od 1 listopada zostanie udostępniony wniosek RWS (wniosek o zwolnienie z obowiązku opłacenia składek za wskazany miesiąc).

Wniosek trzeba złożyć miesiąc przed wybranym miesiącem zwolnienia ze składek. Czyli na przykład, jeśli chcemy uzyskać wakacje składkowe za grudzień 2024 roku, wniosek musimy złożyć w listopadzie.

Ważne!

O zwolnienie z opłacania składek mogą ubiegać się również wspólnicy spółek cywilnych. Ważne jest, by wniosek złożyli ze swojego konta płatnika na PUE/eZUS, a nie z konta spółki, której są wspólnikami.

Jak będą rozpatrywane wnioski?

Wnioski będziemy rozpatrywać automatycznie, a wszelkie informacje w tej sprawie udostępnimy na koncie płatnika na PUE/eZUS. Informację o tym, że na PUE/eZUS jest nowa wiadomość na ten temat, wyślemy dodatkowo na e-mail lub numer telefonu, który przedsiębiorca podał na swoim koncie PUE/eZUS.

Jeśli odmówimy przedsiębiorcy zwolnienia z opłacania składek lub przyznamy zwolnienie częściowe, wydamy w tej sprawie decyzję. Przekażemy ją również na konto płatnika na PUE/eZUS.

Od decyzji można się odwołać w ciągu miesiąca od dnia, w którym zostanie doręczona. Po tym terminie decyzja staje się prawomocna. (…)”

2. Ile wyniesie minimalne wynagrodzenie za pracę i minimalna stawka godzinowa w 2025 r.?

W wykazie prac legislacyjnych Rady Ministrów zamieszczono projekt rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2025 r. (nr z wykazu prac legislacyjnych RD111).

Zgodnie z procedurą określoną w art. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207 ze zm.), wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę jest corocznie przedmiotem negocjacji w ramach Rady Dialogu Społecznego. Jeżeli Rada Dialogu Społecznego nie uzgodni w terminie określonym w ww. ustawie wysokości minimalnego wynagrodzenia i minimalnej stawki godzinowej w roku następnym, ustala je Rada Ministrów w drodze rozporządzenia, w terminie do dnia 15 września danego roku (w którym przeprowadzane są negocjacje).

Ponieważ w bieżącym roku nie zdołano ustalić w ramach Rady Dialogu Społecznego wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę i minimalnej stawki godzinowej na 2025 r., opracowano projekt rozporządzenia Rady Ministrów w tej sprawie. Zgodnie z projektem od 1 stycznia 2025 r.:

• minimalne wynagrodzenie za pracę ma wynosić 4.626 zł,
• minimalna stawka godzinowa ma wynosić 30,20 zł.

Wskazane powyżej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę i minimalnej stawki godzinowej są analogiczne do kwot przedstawionych Radzie Dialogu Społecznego do negocjacji.

3. Planowane zmiany w KSeF

Ministerstwo Finansów (dalej: MF) zamieściło na swojej stronie internetowej (www.gov.pl) komunikat dotyczący spotkań konsultacyjnych w zakresie KSeF.

Z komunikatu wynika, że planuje się następujące zmiany dotyczące obligatoryjnego KSeF:

• stosowanie trybu off-line w okresie przejściowym,
• możliwość wystawiania faktur do 450 zł poza KSeF,
• możliwość przesyłania załączników do faktur dla branż wystawiających faktury o złożonym zakresie danych,
• modyfikację struktury logicznej e-faktury, m.in. w zakresie zasad wskazywania terminu płatności,
• wyrównanie środowisk KSeF – pełne wdrożenie funkcjonalności „biznesowych” – wystawianie faktur w KSeF w modelu docelowym, ale bez zmiany obowiązków podatników.

Ponadto MF potwierdziło, że obowiązkowy KSeF będzie wprowadzany etapami, tj.:

• 1 lutego 2026 r. dla przedsiębiorców, których wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) przekroczyła w 2025 r. 200 mln zł,
• 1 kwietnia 2026 r. dla pozostałych przedsiębiorców.

4. Termin wdrożenia e-Doręczeń – przesunięty

W niedalekiej przyszłości korespondencja od podmiotów publicznych do przedsiębiorców czy obywateli ma być przekazywana przez e-Doręczenia. Aby było to możliwe, zostanie wprowadzony obowiązek korzystania z e-Doręczeń przez podmioty publiczne oraz określone podmioty niepubliczne, tj. przez przedsiębiorców z KRS i CEIDG oraz przedstawicieli określonych zawodów zaufania publicznego.

Obowiązek korzystania przez podmioty publiczne i niepubliczne z e-Doręczeń reguluje ustawa o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 285 ze zm.). Na kanwie tej ustawy wielokrotnie następowało przesunięcie terminu pierwszego, największego etapu wdrażania e-Doręczeń, aby ostatecznie w ustawie przesądzić, że termin ten zostanie określony komunikatem ministra właściwego do spraw informatyzacji. Termin ten został określony, ale konieczne było jego odroczenie. Aktualnie ustawa o doręczeniach elektronicznych precyzuje, że termin określony w komunikacie nie może być wcześniejszy niż dzień 30 marca 2024 r. i późniejszy niż dzień 1 stycznia 2025 r. (art. 155 ust. 11 ustawy), a termin z komunikatu to 1 października 2024 r. (por. Dz. U. z 2023 r. poz. 2764).

W dniu 9 lipca 2024 r. Ministerstwo Cyfryzacji na stronie internetowej (www.gov.pl) w zakładce poświęconej e-Doręczeniom poinformowało, że termin wejścia w życie obowiązku stosowania e-Doręczeń zostanie przesunięty z 1 października 2024 r. na 1 stycznia 2025 r. Oficjalnie nastąpiło to przez komunikat Ministra Cyfryzacji z dnia 12 lipca 2024 r. zmieniający komunikat w sprawie określenia terminu… (Dz. U. poz. 1078). Powodem przesunięcia terminu jest czas potrzebny do przeprowadzenia nowelizacji ustawy o doręczeniach elektronicznych, celem m.in. wprowadzenia okresu przejściowego z planu naprawczego, który został opracowany w Ministerstwie Cyfryzacji. Według założeń resortu do 31 grudnia 2025 r. ma trwać okres przejściowy, w którym równoważne będą doręczenia różnymi kanałami: doręczenia elektroniczne, operator pocztowy, ePUAP i systemy dziedzinowe. Przy tym realizacja planu naprawczego wymaga zmian w przepisach.

5. Zmiany w zakresie podmiotowego zwolnienia z VAT w 2025 r.

Podmiotowe zwolnienie z VAT (tj. zwolnienie z uwagi na niskie obroty) przysługuje podatnikom, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł (do wartości sprzedaży nie wlicza się m.in. kwoty podatku). Ze zwolnienia z VAT może korzystać także podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności opodatkowanych, jeżeli przewidywana (i uzyskana) przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy ww. kwoty, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym. Tak wynika z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Od 1 stycznia 2025 r. planuje się wprowadzenie podmiotowego zwolnienia z VAT dla podatników posiadających siedzibę działalności gospodarczej w państwach członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska. Po spełnieniu określonych w ustawie o VAT warunków będą oni mogli korzystać ze zwolnienia podmiotowego w Polsce. 

Nawiązując do planowanych zmian do Ministra Finansów (dalej: MF) skierowano interpelację poselską nr 3521 w sprawie limitu zwolnienia podmiotowego z VAT. Zapytano, dlaczego zdecydowano się na wprowadzenie podmiotowego zwolnienia z VAT dla przedsiębiorstw mających swoją siedzibę w kraju Unii Europejskiej innym niż Polska, a nie zaplanowano zwiększenia limitu tego zwolnienia dla przedsiębiorców mających siedzibę w Polsce.

W dniu 10 lipca 2024 r. udzielono odpowiedzi na tę interpelację. MF wyjaśnił, że zaproponowane przepisy dotyczące zwolnienia z VAT w ramach procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw realizują obowiązek implementacji do polskiego porządku prawnego dyrektywy 2020/285. Zgodnie z art. 284 ust. 2 tej dyrektywy, państwa członkowskie, które umożliwiają zwolnienie z VAT dla dostaw towarów i świadczenia usług – z uwagi na wysokość osiągniętego przez swoich krajowych podatników obrotu – zobowiązane są przyznać to zwolnienie również podatnikom mającym siedzibę w innym państwie członkowskim. W efekcie podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej w państwach członkowskich innych niż Polska, po spełnieniu określonych w ustawie o VAT warunków, będą mogli skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w Polsce, a podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski, po spełnieniu określonych warunków, będą mogli skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w innym państwie członkowskim, na warunkach określonych przez to państwo. W interpelacji wskazano, że:

„(…) Nowe rozwiązania zmniejszą obciążenia podatników będących małymi przedsiębiorstwami posiadających siedzibę działalności gospodarczej w Polsce w związku z tym, że dotychczas tacy podatnicy dokonujący transakcji w innych państwach członkowskich musieli zarejestrować się do VAT i wypełniać obowiązki związane z VAT (m.in. składanie deklaracji, rozliczanie VAT) w każdym innym państwie członkowskim, w którym VAT był należny. Po zmianach małe przedsiębiorstwa prowadzące działalność transgranicznie będą mogły – na zasadach określonych w dyrektywie 2020/285 oraz legislacji krajowych poszczególnych państw członkowskich UE – uniknąć tych obowiązków administracyjnych. (…)”

Odpowiadając na zarzut pozostawienia limitu podmiotowego zwolnienia z VAT dla podatników mających siedzibę w Polsce na dotychczasowym poziomie 200.000 zł MF podkreśliło, że zwolnienie podmiotowe z VAT jest opcją przewidzianą dla państw członkowskich, którą państwa członkowskie mogą, ale nie muszą wdrażać. Polska skorzystała z tej możliwości i limit tego zwolnienia wynosi 200.000 zł. Podwyższenie limitu zwolnienia podmiotowego z VAT wiązałoby się natomiast z istotnymi, ujemnymi skutkami budżetowymi. W interpelacji wyjaśniono, że:

„(…) od 1 stycznia 2025 r. limit zwolnienia podmiotowego w Polsce w niezmienionej wysokości (200.000 zł – przyp. red.) będzie obowiązywał zarówno podatników posiadających siedzibę działalności na terytorium kraju, jak i podatników posiadających siedzibę działalności gospodarczej w państwach członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska (podkreśl. red.). Wynika to z przyjętej zasady, że progi ustalone przez państwo członkowskie nie mogą wprowadzać rozróżnienia między podatnikami mającymi siedzibę i podatnikami niemającymi siedziby w tym państwie członkowskim – limit dla obu grup podatników musi pozostać identyczny.

Dodatkowo należy zauważyć, że podniesienie obowiązującego limitu zwolnienia z VAT nie musi wpływać na sytuację finansową małych przedsiębiorstw, która uzależniona jest od czynników ekonomicznych i gospodarczych. Zasadniczo czynni podatnicy podatku VAT mogą odliczyć wartość podatku w związku z dokonywanymi zakupami, w tym uzyskać zwrot nadwyżki podatku naliczonego. Uwalnia to podatników VAT czynnych od ponoszenia ekonomicznego ciężaru tego podatku.”

Biorąc powyższe pod uwagę należy uznać, że limit podmiotowego zwolnienia z VAT nie ulegnie podwyższeniu w 2025 r.

6. Planowane zmiany w ustalaniu minimalnego wynagrodzenia za pracę

Do wykazu prac legislacyjnych Rady Ministrów został wpisany projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (nr druku UC62). Projekt ten ma na celu wdrożenie do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE L 275 z 25 października 2022 r.).

Powyższa dyrektywa przewiduje, że państwa członkowskie, w których obowiązują ustawowe wynagrodzenia minimalne, ustanawiają niezbędne procedury ustalania i aktualizowania tych wynagrodzeń. Podstawą ich ustalania lub aktualizacji są takie kryteria, jak siła nabywcza ustawowych wynagrodzeń minimalnych z uwzględnieniem kosztów utrzymania, ogólny poziom wynagrodzeń i ich rozkład, stopa wzrostu wynagrodzeń oraz długoterminowe krajowe poziomy produktywności i ich zmiany.

Projektowane przepisy gwarantują coroczny wzrost wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w stopniu nie niższym niż prognozowany na dany rok wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem. Przy czym w przypadku, gdy w roku poprzednim rzeczywisty wzrost cen różnił się od prognozowanego, projekt przewiduje zastosowanie mechanizmu korygującego. Natomiast aktualizacja minimalnego wynagrodzenia za pracę ma następować co najmniej raz na 4 lata w oparciu o kryteria wskazane w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 z dnia 19 października 2022 r.

Co ważne, omawiany projekt ma wprowadzić zasadę, że wynagrodzenie minimalne jest wynagrodzeniem zasadniczym – nie będą więc do niego wliczane dodatkowe składniki płacowe, jak dodatki czy premie.

Jeżeli chodzi o minimalną stawkę godzinową, to projekt nie przewiduje zasadniczych modyfikacji dotychczasowych przepisów, z wyjątkiem zmiany w zakresie:

• terminu wypłaty wynagrodzenia wynikającego z minimalnej stawki godzinowej,
• podwyższenia kary za zaniżanie wynagrodzenia wynikającego z minimalnej stawki godzinowej,
• wprowadzenia kary za niewypłacanie wynagrodzenia wynikającego z minimalnej stawki godzinowej.

Ponadto w projekcie przewidziano wprowadzenie nowego typu przestępstwa oraz wykroczenia, związanych z naruszeniem prawa pracownika do wynagrodzenia za pracę. Przewiduje się również naliczanie odsetek za nieterminowe wypłacenie wynagrodzeń pracownikom.

Projekt znajduje się obecnie na wczesnym etapie legislacyjnym. Zakłada on, że minimalne wynagrodzenie za pracę i minimalna stawka godzinowa na 2025 r. będą ustalane w ramach aktualnie obowiązującej procedury.

7. Opublikowano rozporządzenie w sprawie dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych

W Dzienniku Ustaw z 6 sierpnia 2024 r., pod poz. 1191, opublikowano rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2024 r. w sprawie miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych.

Rozporządzenie to zostało wydane w związku z utratą mocy poprzednio obowiązującego rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2020 r. w tej sprawie, które obowiązywało do dnia 30 czerwca 2024 r.

Treść „nowego” rozporządzenia zasadniczo nie różni się od poprzedniego. Określa ono:

1) szczegółowe warunki udzielania oraz tryb przekazywania miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych,

2) terminy składania i wzory:

a) miesięcznej informacji o wynagrodzeniach, zatrudnieniu, stopniach i rodzaju niepełnosprawności pracowników niepełnosprawnych,

b) wniosku o wypłatę miesięcznego dofinansowania za dany miesiąc, oraz wykazu dokumentów załączanych do wniosku,

3) wymogi, jakie muszą spełniać pracodawcy, przekazując dokumenty w formie elektronicznej przez teletransmisję danych.

W załącznikach do ww. rozporządzenia określono wzory:

• miesięcznej informacji o wynagrodzeniach, zatrudnieniu, stopniach i rodzaju niepełnosprawności pracowników niepełnosprawnych, o symbolu INF-D-P (załącznik nr 1),
• wniosku o wypłatę miesięcznego dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych, o symbolu Wn-D (załącznik nr 2).

„Nowe” rozporządzenie zostało rozszerzone o zapis odnoszący się do okresu pomocy publicznej. W § 8 wskazano, że ww. dofinansowanie stanowiące pomoc publiczną jest udzielane do dnia 30 czerwca 2027 r.

Miesięczne informacje o wynagrodzeniach, zatrudnieniu, stopniach i rodzaju niepełnosprawności pracowników niepełnosprawnych oraz wnioski o wypłatę miesięcznego dofinansowania za dany miesiąc, złożone zgodnie ze wzorami określonymi w załącznikach nr 1 i 2 do poprzedniego rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2020 r. przed dniem wejścia w życie „nowego” rozporządzenia, uznaje się za złożone zgodnie ze wzorami określonymi w załącznikach nr 1 i 2 do „nowego” rozporządzenia.

Do dofinansowania, które zostało wypłacone od dnia 1 lipca 2024 r. do dnia poprzedzającego dzień wejścia w życie „nowego” rozporządzenia, stosuje się przepisy „nowego” rozporządzenia.

Rozporządzenie z dnia 31 lipca 2024 r. weszło w życie z dniem 7 sierpnia 2024 r.

8. Opublikowano nowe wzory wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej i ogólnej

W Dzienniku Ustaw z 7 sierpnia 2024 r., pod poz. 1197, opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 lipca 2024 r. w spawie wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej. Z kolei pod poz. 1200 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 lipca 2024 r. w sprawie wniosku o wydanie interpretacji ogólnej.

Mocą tych rozporządzeń określono nowe wzory wniosków o wydanie odpowiednio interpretacji indywidualnej (ORD-WS) i ogólnej (ORD-OG). Stanowią one załączniki do ww. rozporządzeń. Do najważniejszych zmian należy m.in.:

• aktualizacja informacji o organie zamieszczonej w nagłówku dotychczas obowiązujących wzorów wniosków ORD-WS i ORD-OG – od 1 lipca 2023 r. zmianie uległ adres organu i dlatego pozostawiono jedynie nazwę organu (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej) i wykreślono adres jego siedziby, aby przy kolejnej zmianie tego adresu nie zachodziła konieczność ponownej aktualizacji wzoru (uwaga! od 1 lipca 2023 r. siedziba Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej mieści się pod adresem: ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała, a nie ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała – ma to istotne znaczenie w przypadku kierowania wniosków papierowych),
• usprawnienie procesu zwrotu nienależnej opłaty za ww. wnioski – dotychczasowa konstrukcja wniosków powodowała, że najprostszą metodą wyboru sposobu zwrotu opłaty było wskazanie na zwrot przekazem pocztowym na adres wypełniony w jednej z wcześniejszych części formularzy; natomiast wybór sposobu zwrotu opłaty poprzez przelew na rachunek bankowy wymagało dodatkowo wpisania tego numeru rachunku bankowego i dlatego często zwrot ten był dokonywany przez KIS w formie przekazu pocztowego (którego realizacja jest bardziej czasochłonna i kosztowna niż w przypadku transferu środków przelewem bankowym); aby uprościć osobom wypełniającym ww. wnioski wybór sposobu zwrotu opłaty poprzez przelew bankowy, wprowadzono – jako jeden z możliwych do zaznaczenia sposobów zwrotu nienależnej opłaty – „zwrot na rachunek, z którego dokonano opłaty za wniosek”; wskazywanie we wniosku numeru rachunku bankowego (lub rachunku w SKOK) do zwrotu opłaty będzie wymagane jedynie w sytuacji, jeśli wnioskodawca zażąda zwrotu opłaty na inny rachunek bankowy niż ten, z którego dokonano opłaty za wniosek (uwaga! możliwe jest wskazanie do zwrotu opłaty nie tylko rachunku krajowego, ale również rachunku zagranicznego, czego nie przewidywały dotychczasowe wzory formularzy); jednocześnie nowe wzory formularzy zachowują możliwość zwrotu opłaty w formie przekazu pocztowego.

Rozporządzenia w sprawie wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej i w sprawie wniosku o wydanie interpretacji ogólnej weszły w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, tj. 8 sierpnia 2024 r. Z dniem tym utraciły zaś moc dotychczasowe rozporządzenia w tych sprawach (Dz. U. z 2022 r. poz. 2543 i 2545).